maandag 29 juli 2013

Pet Shop Boys - Electric
Een nieuw album van de Pet Shop Boys. Eerlijk gezegd had ik verwacht dat ze niet meer bestonden maar onder de regie van producer Stuart Price is Electric verschenen. Volgens de Telegraaf levert dit 'een van de lekkerste platen van de zomer' op. NU hoort vooral dat 'Price de songcatalogus van Tennant en Lowe grondig heeft bestudeerd.' En noemt het een oersterk album. De Nederlandse pers is opvallend positief over het album 'Electric is vintage Pet Shop Boys helemaal in het nu geplaatst.' is het eindoordeel van WrittenInMusic. Behalve dan natuurlijk KindaMusic die het allemaal wat overdreven vinden dat Electric 'in het Verenigd Koninkrijk wordt bejubeld als één van de beste platen van 2013'.

Zelf noemen de heren het in de Volkskrant (in een fijn interview): 'De plaat is als een dancerave tegen een decor van oorlog, dood en paranoia.' In een prachtige zin wordt vooral het nummer 'Love is a Bourgeois Construct' als hoogtepunt genoemd in de Observer.

Overtreffende trap is de recensie in PopmattersBANGING”. Possibly with an exclamation mark. Veel tekst nodig om simpel tot de conclusie te komen dat het een geweldig album is. In De Morgen praat men over het feit dat ''Electric' de meest relevante plaat van het Britse synthpopduo in twintig jaar' is.  Ondanks dat het album in Pitchfork kritisch wordt besproken, is dat 'Electric' het meest relevante album van Pet Shop Boys is van de afgelopen tien jaar. 

Alleen AVClub is niet zo enthousiast en roemt vooral de verrassende cover van 'Last To Die' van Bruce Springsteen. MOJO roept het uit tot album van de week (misschien omdat het aanbod zo mager is?). Rolling Stone geeft het album vier sterren maar doet dit bij elk major release (en de recensie is mager van inhoud). Daily Mail heeft de mooiste omschrijving van het album: 'eletronic blues'. 

Om eerlijk te zijn is 'Electric' ook een sterk album dat zich kan meten aan de beste dance releases. Het album is beter dan de gehypte album van Daft Punk (dat vooral saai en niet origineel is). 


dinsdag 22 februari 2011

maandag 21 februari 2011

Radiohead - The King Of Limbs

Pas vorige week kwam het bericht dat het er een nieuw album verscheen van Radiohead. Of eigenlijk: het nieuwe album was te downloaden vanaf morgen (zaterdag). Via een speciale website is er ook de mogelijkheid om een speciale uitgaven van The King Of Limbs te bestellen.

Hier een mooi artikel waarom de band afstapt van hun revolutionaire verkoop model.

Nu blijkt dat het album vandaag al te downloaden is.
En hier alvast een voorproefje van de muziek.
Interview met manager (via EHPO)

Dus ook de eerste recensies:
'De band heeft het weer geflikt!' (File Under), 'de muziek van de toekomst' (The Telegraph), 'Radiohead's The King of Limbs hardly sounds like a band breaking new ground' (te mooi om te vertalen van the Guardian) 'geluid van het album lijkt dat op van Hail To The Chief' (Metro) en 'heden en toekomst van de rock' (Washington Post) en de BBC heeft ook een mening.
Ook leuk: een live blog recensie.

Update:
'Een meesterwerk' (LiveXS), 'Uitstekende en volstrekt eigen plaat' (De Wereld Morgen), 'fine record for a rainy day' (Esquire), 'I'm a Fish now out tof water' (Toronto Sun), 'good seems good enough' (Mojo) en volgens de Standaard is het album 'geen klassieker, maar wel verslavend'. MTV omschrijft het album als een 'minor masterwork.

Bijna geen kritiek behalve misschien in de New York Times: 'at least at first... Limbs doens't knock you out'.Maar volgens de Wall Street Journal 'the music is richly textured and complex'. Rolling Stones heeft een 'track-by-track breakdown'.
Atze schrijft in zijn blog over de invloed van Flying Lotus op Kings of Limbs. OOR besluit dat 'dit album verrast en vraagtekens oproept over de toekomst'.

De Chicago Tribune is zeer kritisch: 'The new Radiohead never resolves the friction between the physical freedom of dance music and the carefully constructed architecture of more insular, inward looking art-pop'. Ook in de Boston Herald is de toon kritisch: 'It’s a late night chill-out kind of work, as if Radiohead is aiming for the modern equivalent of what Pink Floyd did in 1970 and 1971 with “Atom Heart Mother” and “Echoes'.

'The king of limbs behoort zeker niet tot het beste wat Radiohead ooit gemaakt heeft', in het Parool, maar: 'al valt niet uit de sluiten dat de plaat zijn volledige schoonheid pas na intensief luisteren helemaal prijs geeft'. NRC kijkt naar het oordeel van de popcritici.
'Geen klassieker, maar wel dat kleine mediahype-je waard', volgens Nu.

Gijsbert Kramer schrijft een mooi stuk en komt tot de conclusie: 'na een keer of tien draaien wordt het echt leuk'. Inmiddels heb ik zelf ook het album gedownload en sluit me aan bij de mening van Gijsbert!

Behalve een nieuw album ook een single en videoclip. Niet over de muziek, maar wel over de dans- pasjes van Thom in Forbes.

En dan nu maar wachten op de aankondiging van de nieuwe tour. In elk is er de nodige complot theorie over meerdere delen van The King Of Limbs in NME.

zaterdag 19 februari 2011

Charles Bradley = SOUL! PURE SOUL!

Vanavond is het concert van Charles Bradley. Wie is Charles Bradley? De redding van de SOUL met een geweldig debuutalbum No Time For Dreaming. Maar dat is mijn bescheiden mening.

Gelukkig ben ik niet de enige: 'Soulzanger extraordinaire' (File Under), 'soul met een hoofdletter S' (Kindamuzik),'a searing testament to the power of perseverance' (The Boston Globe), soulgigant (Leidsch Dagblad).
Hee, maar dan toch een ander geluid: 'something about this soul remains distinctly ordinaire' (The Independent).

In elk interview komt het opvallende feit naar voren dat Bradley iets ouder is (hij is namelijk 62 jaar en brengt nu pas zijn debuutalbum uit).

Ik ben benieuwd en verwacht veel van dit concert. Morgen een verslag (ook voor muziek.nl) Wat een geweldig concert!
Mooie foto's van het concert in Utrecht van Jelmer Haas. Hier en hier alvast wat beelden op youtube. Lees hier mijn eigen verslag voor Muziek.nl. En een mooi verslag op Kindamuzik.
Gijsbert Kramer heeft er een andere mening over. 

vrijdag 18 februari 2011

James Blake - James Blake

Oef, die single 'Limit to Your Love' van James Blake greep mij meteen aan. Zijn concert tijdens Eurosonic heb ik gemist omdat ik de PR deed voor zowel Mamas Gun als Graffiti6.

De recensies in de media over zijn album komen superlatieven te kort:
' Een meesterwerk' (Nu.nl), '2011... het jaar van James Blake' (File Under), 'perfect debuut' (Humo),'uniek debuut' (De Morgen), 'Dan kun je wat' (Kindamuzik) en  'falling right into the mystics' (Rolling Stone).
The Guardian
schrijft er een hele mooie recensie over (zoals altijd). 'Blake lost verwachting in' kopt de Volkskrant boven de recensie. Bij 3voor12 wordt het uitgeroepen tot Album van de Week. En bij de OOR is het mogelijk dat een artiest Band van de Week wordt. Ook Pitchfork heeft het mooi beschreven: these 11 songs-- gorgeous, indelible tunes that are as generous in content as they are restrained in delivery-- will last a lot longeren'. Alleen maar positief. Nou, alleen de NME doet niet mee en geeft het album een 6 uit 10.

Hier een interview met Blake.

Dus naar de winkel en het album gekocht. Luisteren, nogmaals en nogmaals. Ik kreeg maar niet vat op het album. Het was geen dubstep zoals de prachtalbums van Burial. Volgens Atze was het een kwestie van geduld en vooral met koptelefoon luisteren. En toen op een avond voelde ik het album. Begreep ik het.

De vocals deden me denken aan de sfeer van Voodoo van D'Angelo (een ware klassieker! Wanneer komt zijn nieuwe album nou uit!!!). Andere vergelijken zijn stem met die van Anthony Hegarty  en Bon Iver (ook geweldig)
Kortom: het album van James Blake is een groei-diamant.

En hij komt naar Nederland: 7 april en 8 april (LiveXS)

Michael Jackson dead or alive

Vandaag in het nieuws dat Michael Jackson na zijn dood meer dan 220, 229, 310 miljoenen heeft verdiend. Na zijn overlijden was er een run op de muziek van de zanger. Muziekjournalist Gijsbert Kramer heeft nog een mooie blog daarover geschreven.

Jammer dat Jackson het zelf niet meer mee heeft kunnen maken. De laatste jaren van zijn carrière was hij bijna failliet. Het contract met Sony werd verbroken. De laatste redding waren de vijftig concerten in London.

En toen ging hij dood... Zijn familie sloot een lucratief contract af, de film This Is It liet gelukkig een mooi beeld zien van een legende die zich helemaal gaf.

Daarna kwam er nog een waardeloze singel uit en eind 2010 een verschrikkelijk album waarvan openlijk werd getwijfeld of het wel de stem was van Jackson op sommige nummers.
Michael Jackson is niet de enige artiest die na zijn dood veel geld binnen haalt! John Lennon, Jimi Hendrix en Elvis Presley zijn wel de bekendste voorbeelden.

PJ HARVEY - LET ENGLAND SHAKE

PJ Harvey heeft een nieuw album gemaakt: Let England Shake. In de media alleen maar goede recensies:
'een wonderschoon album' (kindamuzik) en 'PJ Harvey als docente geschiedenis' (Nu.nl). 'Een creatief hoogtepunt' (Guardian), 'een oorlogsplaat' (de Wereld Morgen), 'een bescheiden meesterwerkje' (muziek.nl) en: 'Let England Shake is de meest fascinerende geschiedenisles die ik ooit heb gehoord' (File Under).

Een prachtige analyse per nummer (NME).
'Het beste van PJ Harvey sinds Stories from the City, Stories from the Sea' (Spin)en ''misschien wel haar beste album' (The Independent). 'Absolute vorstin van de muziek anno 2011' (Humo), 'PJ Harvey wordt alleen maar beter' (The Telegraph), 'een album waarvan je gaat houden' (Pitchfork en Uncut), 'Four out of 4' (LA Times) en 'Betekenisvolle, meeslepende plaat' (OOR).
Prachtig omschreven: 'It's the gayest, grisliest, most hauntingly lovely record you'll hear all year' (Washington Post).
Allemaal zeer juichende recensies. Daarom is de wat magere recensie in Rolling Stone opvallend.

Hier een interview met PJ Harvey. Op 30 & 31 mei komt ze naar Paradiso. En ook Roskilde staat op het programma.