Pet Shop Boys - Electric
Een nieuw album van de Pet Shop Boys. Eerlijk gezegd had ik verwacht dat ze niet meer bestonden maar onder de regie van producer Stuart Price is Electric verschenen. Volgens de Telegraaf levert dit 'een van de lekkerste platen van de zomer' op. NU hoort vooral dat 'Price de songcatalogus van Tennant en Lowe grondig heeft bestudeerd.' En noemt het een oersterk album. De Nederlandse pers is opvallend positief over het album 'Electric is vintage Pet Shop Boys helemaal in het nu geplaatst.' is het eindoordeel van WrittenInMusic. Behalve dan natuurlijk KindaMusic die het allemaal wat overdreven vinden dat Electric 'in het Verenigd Koninkrijk wordt bejubeld als één van de beste platen van 2013'.

Zelf noemen de heren het in de Volkskrant (in een fijn interview): 'De plaat is als een dancerave tegen een decor van oorlog, dood en paranoia.' In een prachtige zin wordt vooral het nummer 'Love is a Bourgeois Construct' als hoogtepunt genoemd in de Observer.

Overtreffende trap is de recensie in Popmatters: BANGING”. Possibly with an exclamation mark. Veel tekst nodig om simpel tot de conclusie te komen dat het een geweldig album is. In De Morgen praat men over het feit dat ''Electric' de meest relevante plaat van het Britse synthpopduo in twintig jaar' is.  Ondanks dat het album in Pitchfork kritisch wordt besproken, is dat 'Electric' het meest relevante album van Pet Shop Boys is van de afgelopen tien jaar. 

Alleen AVClub is niet zo enthousiast en roemt vooral de verrassende cover van 'Last To Die' van Bruce Springsteen. MOJO roept het uit tot album van de week (misschien omdat het aanbod zo mager is?). Rolling Stone geeft het album vier sterren maar doet dit bij elk major release (en de recensie is mager van inhoud). Daily Mail heeft de mooiste omschrijving van het album: 'eletronic blues'. 

Om eerlijk te zijn is 'Electric' ook een sterk album dat zich kan meten aan de beste dance releases. Het album is beter dan de gehypte album van Daft Punk (dat vooral saai en niet origineel is).